Galeria

Oglądanie malarstwa Wiesławy Żarnowskiej łączy się z poczuciem spokoju, harmonii i poetyckiej prostoty. Odnosimy wrażenie, że wchodzimy do niezwykłego świata, w którym zadomowiły się sowy, przysiadają gawrony i objawiają mewy, a czekająca w ciszy kobieta zdaje się pilnować ustanowionego porządku. Puste pejzaże niosą w sobie wrażenie nostalgii i melancholii.

Artystka dąży do swoistego upraszczania formy i wyciszania akordów barwnych. W miejsce kontrastów pojawiają się subtelne niuanse i wyrafinowania. Blask koloru wtopionego w fakturę farby zdaje się być przyprószony chłodnym światłem i pyłem materii.

Możemy być jednak pewni, że tak jak w życiu, monotonię naszych dni, przerwie nagle rozpalona czerwień nieba lub głęboki błękit wody. Te zaskakujące barwne akcenty świadczą o obecności twórczej energii i szerokich możliwościach kreacyjnych.

Artystka ujawniając przed nami swój intymny świat, skrywa jednocześnie wiele tajemnic i niespodzianek.

Ryszard Hunger